Een paasveulen voor Wijtske… maar niet zoals gepland…
Gisternacht gaf Wijtske het leven aan een prachtig merrie veulen, genaamd Sjimke Fan Laurena.
Teun 505 x Wijtske v. Thorben 466 (sport, elite) x ster*3 v. Ulbert 390 (sport) x ster, pref v. Reitse 272 (sport, pref) x ster, pref*5 v. Lammert 260 (pref
Helaas kwam deze kleine dame ruim 2,5week te vroeg… Dit zorgde voor de nodige complicaties:
fff… wat waren de afgelolen 36uur spannend. Een lang verhaal dit keer. De wallen hangen bij mij en Laura op de kin… maar gelukkig was het het waard! Zo fijn om in deze tijden zo op elkaar afgestemt te zijn dat alles automatisch werkt, zonder dat er veel woorden nodig zijn. Wijtske had een hele vlotte bevalling… dat verliep super. Nageboorte er netjes af… en wijtske toonde veel interesse. Dan denk je vast een goed eind opweg te zijn, maar dat bleek wel anders.
Wijtske kreeg last van haar uier… maar er was bijna geen melk die we konden melken om de druk erop te verlichten. De kleine was echt te vroeg… 2,5 week en daardoor nog slap. Het opstaan duurde erg lang en kostte veel energie, zoveel energie dat ze bijna te moe was om te drinken. Ze kon zichzelf ook niet goed warm houden… gelukkig was Femke in de EJ en heeft een veulendekentje mee genomen… uiteraard fel roze. Wijtske kreeg medicijnen en langzaam aan kwam er wat melk, zo konden we de kleine biest geven, biest van Wijtske zelf en nog andere biest, zodat ze zeker genoeg binnen kreeg. De uren daarna bleven moeilijk voor beide en dan kom je in een negatieve cirkel…
Wijtske had pijn in dr uier waardoor alles aan dr uier gevoellig was, elke keer Wijtske melken en met de fles aan de kleine geven.Dan komt er een moment dat je beslissingen moet maken… verder met de fles drinken geven, naar een veulencentrale of een pleegmerrie? Waar doe je goed aan? Een flesveulen is echt niet ideaal en is wel de laatste optie die je wilt… maar we wilde Wijtske nog zo graag een kans geven… dus we gingen nog even door met de fles.
Uiteindelijk kreeg Wijtske meer moeder gevoelens… maar toen, toen wilde de kleine de uier niet pakken… ze was zo vermoeid dat het niet lukte… uren inspanning voor Wijtske, de kleine en ons team op stal. Maar gisteravond had ze dan eindelijk voor het eerst zelf de uier vast en gedronken. Vanacht regelmatig eruit om te laten drinken… want Wijtske snapte niet dat ze stil moest blijven staan als de kleine wilde drinken.. dus slapen was er voor ons niet echt bij… en ohja dan staan er ook nog 2 andere merries op “klappen” waardoor die 2 merries het birth alarm af lieten gaan… yay daar ging je 30min slaap… Vanochtend kon de kleine al beter opstaan… maar Wijtske bleef nog veel lopen. Een paar keer geholpen en de kleine had inmiddels de tomtom naar de uier goed ingesteld en wist de weg te vinden. Ondanks dat de uier van Wijtske nog erg gevoelig was liet ze het steeds beter toe. Einde van de ochtend heeft de kleine geheel zelfstandig bij Wijtske gedronken, vanaf buiten de stal keken we mee en Wijtske bleef goed staan. En dan zit je net binnen… en zie je op de camera dat de kleine opstaat en zelfstandig gaat drinken… YES! Zo blij dat we met z’n alle hebben volgehouden. Wat zijn we blij met ons team op stal! Dierenartsen die dichtbij paraat staan, maar ook van veraf telefonisch mee denken! Mensen die komen helpen op stal… want zo’n veulen kon je niet alleen laten en alle andere paarden wilde ook wel eten. Maar vooral heel veel dank aan Evelien van Helden, die hierheen kwam om te helpen en er continue bij is gebleven zolang als nodig was. Het waren hele intensieve uren… en de wallen hangen bekand op mn kin, maar het was weer de moeite waard!
Echt niet ieder veulen komt gemakkelijk ter wereld… of een merrie die zo pijnlijk is dat je er niks mee kan…Helaas hadden we 2 weken terug een ander geval… waar geen redden aan was en we zowel moeder als veulen niet hebben kunnen redden. Dan ben je toch blij als je na 36uur werk, de moeder en veulen het zo goed ziet doen. De kleine gaat nu goed vooruit en word steeds fitter en sterker. Eindelijk is er ook een naam voor “de kleine”: Sjimke Fan Laurena.
